Punkxtr

Niestety nie mam niczego, co byłoby Ci potrzebne, ale podbijam 🙂

Fajny mostek. Napiszesz mi proszę kilka słów o rowerze (po co, dlaczego, jak się jeździ)? Z góry dziękuję 🙂

@kaido2 jak przejrzysz moje filmy to zobaczysz, że jest tam dużo elementów retro, co ludziom się podoba. Także ślij śmiało foty 🙂

@Greg1 nie wiem, jakoś umknęła mi ta produkcja 😉 @100lar3k nie, jest pełna dowolność. Osobiście wolałbym nawet nowe 😉 Masz fajną szosę, MTB, e-bike'a, trekkinga, whatever - możesz śmiało słać mail. Pierwszy film był o retro ze wzgl. na prośbę widza o taki zakres dat

Hej, mam prośbę do zainteresowanych osób. Prowadzę swój kanał na YouTube i ktoś podrzucił mi pomysł, żebym stworzył cykl filmów, w których dyskutuję o Waszych rowerach. Ameryki nie odkrywamy na nowo, ale w sumie jest przy tym dobra zabawa 🙂 Jeśli ktoś chciałby przesłać zdjęcie własnego roweru/rowerów - śmiało! Poproszę o mail na kontakt@serwisbajka (lub punkxtr@gmail.com) z opisem Waszego sprzętu, słowem od Was na jego temat i tytułem wiadomości "Film". Jest pełna dowolność w doborze rowerów, akcja nie jest ograniczona czasowo. Możecie wysłać coś dziś, jutro, za miesiąc, w przyszłym roku. Z góry dziękuję! A tutaj pierwszy odcinek:

THM Clavicula do ultralekkiego projektu. W miesiąc po zakupie pojawiła się na rynku lżejsza ok. 50 gramów korba od Grigio Carbonio. Czy lepsza trudno powiedzieć, ale zawsze wiatr w oczy... 😉

Jako, że tekstylne szprychy Berd coraz częściej można spotkać w kołach, nagrałem poradnik dla wszystkich, którzy chcieliby wejść w ich posiadanie. W szczególności dla osób pragnących zbudować koła samemu, m.in. dla mechaników rowerowych. Proces doboru długości, potrzebne narzędzia, konieczność zastosowania pewnych rozwiązań, pracochłonność itp. - to wszystko sprawia, że (gdy robi się to bez doświadczenia) można utopić dużo pieniędzy. Będę zobowiązany za zasubskrybowanie mojego kanału.

Gdybyśmy te 20 lat temu usłyszeli o przerzutce za 10 000 zł, pewnie myślelibyśmy o platerowaniu złotem a'la Rohloff SLT Gold lub czymś w tym stylu. Dziś mamy bardzo niszowy, ale jednak w pełni funkcjonalny produkt, którego wartością dodaną nie jest bliżej nieokreślony artyzm, tylko fukcjonalność. Z drugiej strony trochę przerażają mnie współczesne ceny i uważam, że poszło to w złą stronę. Natomiast jeśli kogoś stać, mnie nic do tego (przerzutka nie jest moja). Co najwyżej troszeczkę, no może troszkę, zazdroszczę.

Temat w formie ciekawostki - przerzutka tylna za kwotę blisko 10 000 zł? Ja jestem zbyt biedny ale fajnie, że niektórzy mogą sobie pozwolić na taki sprzęt 🙂 Zbudowałem właśnie jeden z najlżejszych na świecie rowerów do XC Downcountry i nie mogło w nim zabraknąć tego typu elementów. Nagrałem krótki film na temat przerzutki. W przygotowaniu kolejny o samym rowerze i następny, w którym opowiem o kulisach budowy sprzętu w cenie niezłego samochodu. Będę wdzięczny za zasubskrybowanie mojego kanału.

@marcesco ponad 100 gramów. W niedzielę o 16:00 na moim hanale na YT pojawi się dłuższy film na jej temat:

Jak się bawić, to zawsze na całego. Pierwsza w PL i jedna z pierwszych na świecie przerzutek po moim tuningu od Hopp Carbon Parts w wersji Transmission.

Jako, że sznurkowe szprychy Berd wciąż dla wielu osób są niewiadomą, razem z Kolegami z Dandy Horse postanowiliśmy zrobić porównanie sztywności kół. Sprawa jest ciekawsza jeśli weźmiemy pod uwagę sprzęt użyty do porównania. Z jednej strony wziąłem najlżejsze koła MTB na świecie, czyli Extralite CarboCamber 330+ ważące 896 gramów komplet na obręczach o szerokości wewn. 30 mm. Ten właśnie zestaw został zbudowany w oparciu o tekstylne szprychy Berd w ilości 28 sztuk per koło. Z kolei Panowie z Dandy Horse użyli do porównania nalżejszego koła, które mają w swojej ofercie do MTB - model XC 30 (komplet jest o ponad 400 gramów cięższy). Zostało zaplecione na szprychach Sapim Race z cieniowaniem 2.0-1.8-2.0 mm. Użyliśmy trzech obciążników: 2 kg, 3,7 kg oraz 12 kg aby sprawdzić które koło o ile się odkształci. Wyniki były niezwykle ciekawe, ponieważ w ujęciu - nazwijmy je - statycznym (obciążenie 2 i 3,7 kg), koło Extralite jest sztywniejsze o blisko 20%. Oddaje to typowe zachowanie się roweru i ridera podczas jazdy. Z kolei w ujęciu "statycznym" - kiedy obciążyliśmy oba koła odważnikiem 12 kg okazało się, iż wskazówka miernika (w przypadku szprych Berd) nie może się ustabilizować. Tj. dało się to osiągnąć dopiero po bardzo długim czasie. W takim wydaniu, koło jest mniej sztywne od Dandy Horse o 12,3%. Oznacza to, iż szprychy Berd łatwo się wyciągają (potwierdzam) i należy często kontrolować ich napięcie aby utrzymać właściwą sztywność kół. To tyle w skrócie, poniżej film: Od siebie dodam, że wielokrotnie jeździłem, widziałem i budowałem koła poniżej 1 kg/komplet na stalowych szprychach. Każde z nich było zauważalnie wiotkie. Gdy jadę na Extralite, które ważą mniej niż paczka cukru - braku sztywności nie jest dane mi odczuć w XC. Oczywiście szprychy mają także wiele swoich wad - cenę, sposób budowy, konieczność częstego kontrolowania stanu napięcia, kiepski tusz używany fabrycznie do barwienia. Ale o tym wszystkim nagram drugi film, w którym opowiem o technikaliach budowy kół na sznurkowych szprychach. Obiecuję, że będzie niemniej ciekawie.

Generalnie - bardzo mocny typ na DH z tamtych lat jeśli chodzi o jakość działania zawieszenia. Wybierało bardzo dobrze, było niezwykle czułe. Prawda jest taka, że wiele topowych marek przegrywało w tej konfrontacji, ale zakup nie był prosty. Z racji zainteresowania jak i mocy przerobowych samego twórcy, trzeba było - po zamówieniu - najczęściej uzbroić się w cierpliwość. No i Disco Volante (nie wspominając już o kultowej ramie Armageddon) był bardzo drogi nawet jak na zachodnie warunki. Jakichś niestandardowych rzeczy tam nie było. Ale wiele tych ram pękało (bodaj w okolicy dampera jak dobrze pamiętam) w zależności od wersji. Zdarzały się egzemplarze nie trzymające wymiarów przy sterach, niektóre były kiepsko pomalowane.

@spidelli ależ oczywiście, że tak. Mnie też nie oburza 😉

Myślałem o tym, żeby wystawić się na targach. Zabrać trochę gratów, których się tam nie zobaczy, porozmawiać o serwisie (i nie tylko). Nie mówię, że kiedyś tego nie zrobię ale w mojej opinii te targi są po prostu nieciekawe. Ew. nastawione na ludzi wkręcających się w dwa kółka, bo raczej nie do pasjonatów. A takie były np. niektóre edycje targów w Kielcach, gdzie można było zobaczyć coś interesującego. Gdy rozmawiałem o warszawskiej imprezie z ludźmi z branży "od zaplecza", to nikt rozsądny nie chce się tam pokazywać. Najczęściej przewijające sie słowa to "strata kasy i czasu".

Jeśli chodzi Ci o tę czarną tulejkę, to Shimano miało tego typu hamulce. Np. Alivio BR-MC18 i Acera BR-M330.

Jak najbardziej, używa się ich także np. w żeglarstwie. Nie dalej jak wczoraj rozmawiałem o tym z jednym ze swoich klientów 😉 Może pomysł wydawał się być nieco za bardzo abstrakcyjny, by na nim zarobić. Trudno jednoznacznie powiedzieć. Albo, jak to mówią, przyszedł ktoś, kto nie wiedział, że się "nie da" i to zrobił. Względnie - trafiło na kogoś, kto połączył wreszcie dwie pasje i stwierdził, że przecież ze sznurków (których używał np. w wędkarstwie) można zrobić szprychy, bo sam jeździ na rowerze. Trzeba byłoby mocniej zagłębić się w historię marki Berd oraz Pi-Rope. Być może były też jakieś wcześniej podejmowane próby, ale czegoś brakło.

Buduję aktualnie jeden z najlżejszych na świecie rowerów do XC Downcountry. Trochę tych dziwnych terminów ostatnio ukuto więc dla tych, którzy nie kojarzą - to w pełni zawieszony sprzęt o skoku 120 mm przeznaczony do odrobinę (ale naprawdę odrobinę) cięższych zastosowań terenowych niż klasyczne XC. Właściciel sprzętu jest bardzo lekki, stąd mogliśmy poszaleć. Jednym z ciekawych elementów, są koła ważące 899 gramów (komplet). Posiadają carbonowe obręcze o szerokości wewnętrznej 30 mm, piasty w syst. Boost oraz tekstylne szprychy Berd (czyli wykonane ze sznurka). Jednak granica szaleństwa istnieje także dla posiadacza roweru, stąd zrezygnowaliśmy z ociupinkę lżejszych, ale nietrwałych łożysk ceramicznych. W MTB moim zdaniem szkoda na nie pieniędzy, stąd mamy cięższe, w pełni nierdzewne odpowiedniki Heavy Duty. Najciekawszym - jak myślę - elementem są tu szprychy ze sznurka. Pomysł może komuś wydawać się dziwny czy niedorzeczny, ale tylko na pierwszy rzut oka. Nie jest to oczywiście zwykły sznurek, tylko polietylen UHMWPE, który - przy pewnych założeniach - potrafi trzykrotnie przewyższyć wytrzymałością stal. Materiał dla dociekliwych: https://ingenioer.au.dk/en/current/news/view/artikel/new-research-identifies-the-strengths-and-weaknesses-of-super-material Oczywiście w rowerach mamy do czynienia np. z kevlarem (choćby w oponach zamiast stalowego drutu), istniały także linki przerzutkowe i hamulcowe wykonane z Zylonu. Jest to meteriał przypominający tekstylia czy kevlar właśnie. Sam ich używałem i potwierdzam - działały. Oczywiście sprawny marketing to jedno, a krajowy testodrom - drugie 😉 Po pewnym czasie postaram się o update. Planuję także nagranie filmu opowiadającego jak budować koła na tekstylnych szprychach, aczkolwiek muszę znaleźć wolny slot czasowy... Poniżej nagranie, w którym opowiadam o ultralekkich kołach Extralite, porównuję wagowo szprychy tekstylne ze stalowymi oraz tytanowymi, a także wspominam o kilku innych aspektach zw. z tak niską masą zestawu:

Jako, że warsztaty trwały blisko 3 godziny, wrzucam skrót filmowy z wydarzenia. Tematem przewodnim były kontuzje w kolarstwie: co je powoduje i jak im zapobiegać. Piotr Kalużny - fizjoterapeuta i bikefitter opowiadał także o tym, czy jeździmy ze zbyt szerokimi kierowncami, jaki wpływ na urazy mają bloki, luzy w pedałach czy zużyte podeszwy butów. Zerknijcie, było naprawdę ciekawie. Przy czym Piotr IMHO ma naturalny dar do przyciągania uwagi słuchaczy 🙂

Film na pewno nagram, tylko jak zrobi się ciepło żeby były też fajne ujęcia z terenu. No i muszę dokończyć tuning napędu, jestem w trakcie 😉

@BiriaBiria dzięki 🙂 Golenie widać przez chwilę na moim ostatnim filmie, tak prezentują się na żywo: Te konkretne golenie wykonane są z 93.66% magnezu, 6.24% aluminium i 0.1% manganu. Ręcznie ściągnąłem lakier, usunąłem mocowanie do tarczy i wypolerowałem całość. Przy czym po odcięciu mocowania okazało się, że struktura materiału miała tam trochę niedoskonałości i musiałem się grubo namęczyć, aby całość wyszła równo i ładnie. Następnie oddałem golenie do kolegi zajmującego się aerografem. Wszystko wykonane jest ręcznie, to była naprawdę koronkowa robota. Na wierzch położona jest cienka warstwa lakieru bezbarwnego. Przy czym było z tym dużo problemów, bo prawie nic nie chciało się trzymać tego stopu. Duke ma skład goleni podobny, ale różne są proporcje pierwiastków.

Producenci różnie mierzą szerokość, ale przy poich oponach 2.25" miejsca jest aż nadto. Swoją drogą mój amortyzator mocno schudł i dostał nowe, customowe golenie. Trochę się przy nich namęczyłem, ale było warto.

Jeśli chcesz okleić cały rower, możesz kupić gotowca - np. od Ride Wrap (o ile produkują zestaw do Twojej ramy). Bardzo fajnie zaprojektowany i wykonany. W innym przypadku kup rolkę folii (np. Oracle Oraguard) i sam dotniesz. Niemniej w przypadku bardziej wyszukanych kształtów będzie potrzeba więcej pracy. Nie miałem nigdy sytuacji, aby schodził lakier. Ale oczywiście folię trzeba zdejmować odpowiednią techniką, najczęściej podgrzewając ją.

To było takie "pilotażowe" spotkanie. Planuję cykliczną imprezę przynajmniej do momentu, aż chętni nie zaczną wymierać 😉 Zapewne w którymś z ciepłych miesięcy (może czerwiec, ew. lipiec), aby można było pojeździć. Planów trochę jest - jedne mniejsze, inne większe.

@spidelli dzięki! 🙂