[ artykuł ] O granicach ludzkich możliwości fizycznych

[BikeOrDie]

Cześć.

 

Niektórzy z was pewnie słyszeli o Jure Robiću i ultramaratonie o nazwie "Race Across America". W każdym razie zainspirowany nietuzinkową postacią tego kolarza napisałem artykuł, w którym trochę spekuluję na temat granicy ludzkich możliwości, pobieżnie wspominając o niektórych nowszych tezach naukowych. Zainteresowanych zapraszam.

 

http://bikeordie.pl/public/articles/item/id/67

[Rybka33]

Świetny artykuł
Bardzo dobrze się czyta a i przy okazji o kilku ciekawych eksperymentach się można dowiedzieć.

[BikeOrDie]

 

 

Świetny artykuł

 

Dzięki, mam w planie więcej podobnych niebawem więc zapraszam.

[mklos1]

To jest ciekawe pytanie, gdzie kończą się granice ludzkich możliwości. Moim zdaniem są one tam, gdzie człowiek musi uciekać się do dopingu. Ja przez doping rozumiem nie tylko działania uznane za ludzi przez niedozwolone, ale także i te dozwolone - czy to farmakologiczne, technologiczne, czy biofizyczne etc.

[BikeOrDie]

 

 

Moim zdaniem są one tam, gdzie człowiek musi uciekać się do dopingu

 

Pewnie, można na to spojrzeć i w ten sposób - ludzkie możliwości kończą się tam, gdzie zaczyna się sztuczne wspomaganie, poleganie na czynnikach zewnętrznych ( jak technologia, medycyna, etc.).

 

To jednak rodzi kolejne pytania. Szczególnie w kolarstwie, w którym używa się sprzętu i jego konstrukcja sama w sobie może dać pewną przewagę nad rywalami. Ciężko znaleźć ten klarowny punkt, granicę, po której uznajemy coś za progres wynikły z rozwoju technologicznego. Podobnie jest z różnymi "substancjami" - czy np. przyjmowanie kreatyny albo jeszcze do niedawna zabronionej kofeiny to już sztuczne wspomaganie ? Czy zaczyna się dopiero od substancji zwanych potocznie dopingującymi ?

 

Mam wrażenie, że każdy, nawet dobry argument rodzi więcej pytań niż odpowiedzi

 

 

 

[mklos1]

Dlatego moim zdaniem najbardziej "sprawiedliwe" dyscypliny to lekkoatletyka. Tam nie ma żadnych wspomagań, a każdy ma (powinien mieć) taką samą tyczkę czy dysk - zatem wszystko zależy od człowieka a nie od tego, czy ktoś ma lżejszy rower lub strój z "rekiniej łuski", a reszta nie.

[tobo]

Rower to nie jest samochód Formuły 1, każdy może mieć dostęp do takiego sprzętu, nawet trochę lepiej sytuowany amator, z pominięciem np polskiej rzeczywistości. Ramę można uszyć "na wymiar", są dziś firmy które to umożliwiają. Mogę kupić ten sam kask, strój, koła, opony. Sprzęt można dowolnie konfigurować z uwzględnieniem określonych warunków wyścigu. 

Lekkoatletyka jest sprawiedliwa? Nie jest, bo chłopaki i dziewczyny wciągają tak jak i kolarze.

[mklos1]

Nie miałem na myśli farmakologii... Nie chodzi tu o to czy i na jaki rower stać amatora, tylko o to, że gdy na starcie stanie dwóch zawodników równych sobie, to zadecyduje sprzęt.

[tobo]

Ale w rowerówce nie ma różnic sprzętowych, nie ma przewagi technologicznej. To nie jest prom kosmiczny tylko rower. I absolutnie każdą rzecz używaną przez grupę/zawodnika pro możesz mieć jeśli Cię na to stać.

[mklos1]

I to jest właśnie forma dopingu, gdy wynik zaczyna zależeć od kieszeni a nie od zawodnika.

[brt0555]

Masz rację @mklos1 tylko w praktyce nigdzie nie spotkamy się z równymi szansami-zawsze istnieją jakieś minimalne różnice w sprzęcie, no chyba że wyścigi typu renault series,volkswagen itp. chociaż tam też różnie bywa.

 

Artykuł ciekawy, przyjemnie się czytało. Widać, że Lenny jako muzyka na rower daję magiczne +5 do szybkości Na początku byłem zachwycony kolarstwem szosowym, ale jak zacząłem trenować to nagle gdzieś uciekła mi ta przyjemność jazdy, przez co wróciłem do jazdy dla siebie i to mi starcza.