tobo

Ja magury po przejściach z magurą (tym bardziej że to ta sama rodzina hamulców) bym nie kupił. Avid to jeszcze większa loteria. W stawce pominąłeś (niesłusznie) nowe shimano. Ewentualnie r1.

No to jak dla mnie musisz być specyficznej konstrukcji - przy takiej pozycji nie ma możliwości pochylić się na stromych podjazdach, dociążyć przedniego koła ani - wg mnie - efektywnie pedałować. Robiłem na własnym organizmie wiele eksperymentów, także ten i oczywiście da się. Pytanie jednak jak. Pewne jest - ideał względna rzecz. Mnie się nie udało takiego efektu osiągnąć przy takiej pozycji i kilkunastu objeżdżonych rowerach - a z reguły zostawiam na początek sporo rury widelca na dopasowanie i przyszłą potencjalną odsprzedaż. No ale pozostawienie całej sterówiki oczywiście nie jest zabronione.

Gdybam jednak że właściwości (pod)jezdne są że tak powiem, wątpliwe. Siodło masz sporo niżej niż kierownica. Moim zdaniem do zastosowań wybitnie rekreacyjnych. Oczywiście - jak kto lubi.

Z wymienionych siodeł tylko slk ma "dziuropodobną" konstrukcję, bo posiada dwie niezależnie pracujące połowy, które nie są połączone z tyłu. Moim zdaniem dla odczuwalnego komfortu nie jest niezbędna dziura tylko ukształtowanie punktu podparcia kości kulszowych i stopień "wypiętrzenia" części środkowej nosa - z przetestowanych przeze mnie slr ma opadające powierzchnie podparcia kości, co mocno uwypukla w stosunku do nich środek siodła bardzo uciskając krocze.

To znaczy? Od czasu fizika aliante używałem też selle italia slk, bontragera inform rl, rxl, selle italia slr xc, kit karbonio, bontragera affinity, affinity karbon, bonti evoke, san marco aspide i jednak najwygodniejsze bez "ale" było i jest aliante. Pasowało mi bez "układania się" a mój tyłek nie jest tolerancyjny.

Fizik aliante. Najwygoniejsze siodło jakiego używałem.

I ma "koniecznie" cierpieć na innym dla zasady?

Waga - mi wyjszło chyba 212 i 223 gramy. Można pomyśleć - za lajtowo to niezdrowo, bo wiadomo co się dzieje z wieloma lekkimi komponentami a shimano produkuje "dla mas" i musi "pod masami" wytrzymać. Z drugiej strony konkurencja potrafi stworzyć produkt lżejszy i bezproblemowy, więc się da. Wygląd - pamietam pierwsze zdjęcia w necie i pierwsze komentarze że nowy xtr wygląda biednie, "tanio", itd. W porównaniu do fajerwerków barwnych konkurencji to faktycznie, można tak pomyśleć. Mimo że faktycznie kolor srebrny jest wizualnie "biedny" to jednak części z nowej grupy xtr wyglądają na żywo bardzo elegancko. Poza tym xtr zawsze był "szarzyzną" i gdybam że nadal tak będzie. XX srama ma tandetną oprawę Działanie - r1 jak pisałem jest mocniejsze. Jednak ponownie - xtr nigdy nie był mocnym hamulcem, ale i tak ten jest lepszy od poprzednika. Mnie wystarcza - przy mojej masie i obecnym użyciu hamulców. Przy zastosowaniu "górskim" zmieniłbym klocki na metaliki i dałbym z przodu tarczę 203. Poza tym chyba w końcu znalazłem pozycję dla klamek - zajęło mi to prawie trzy tygodnie Skróciłem chwyty i przysunąłem trochę dźwignie do kierownicy.

Gdybym nie pracował w sklepie/serwisie to nie miałbym "wglądu" do takiej ilości produktów (hamulców), ale obecnie mam taką możliwość i jak na razie opinia internetowa zgadza się ze statystyką sklepową Chyba dwa lata temu pojawiły sie 445, znalazły się w kupionym przeze mnie rowerze "miejskim", działały tak jak sobie wyobrażam działanie tarczówek hydraulicznych. Bardzo fajne hamulce wg mnie. Popełniłem nawet pewnego rodzaju świętokradztwo i załozyłem je do ibisa - usłyszałem też że to profanacja, ale w tym przypadku nie ma to znaczenia. Gdy weszły nowe modele z 2012 roku chciałem wiedzieć jak radzą sobie w niższych temperaturach - wydaje się że z tej choroby shimano się wyleczyło. Moje xtry nie mają servo wave, wersja xc, więc klamka nie pompuje i jest twarda w porównaniu do pozostałych modeli. Jedynym minusem jest ich waga - tu formula r1 nie ma konkurencji i jak napisałem trochę szkoda że najwyższy model w hierarchii jest taki ciężki. Na razie nie chwalę, ale podoba mi się działanie. Żeby pochwalić musiałyby przeżyć bezawaryjnie 4 sezony eksploatacji jak formule i lepiej działać w mokrych warunkach, w jakich eksploatuję rower z nimi na co dzień.

No to zależy tylko i wyłącznie od ciebie. Forumowe "wycinaki" napiszą ci, że 34 jest dla cipek, że nawet w górach jest zbędna. Faktycznie, jest zbędna, na nizinach czy wyżynach, wg mnie w górach przydaje się, ja z niej korzystałem a nie uważam się ani za cipkę ani za wycinaka, czyli średnia krajowa rowerowa.

Kaseta srama 990 waży 265 gram ale w wersji 11-32, a to spora różnica w porównaniu do 34. Gdybam że 11-34 waży koło 300 gram, może więcej.

Udało mi się znaleźć tanio (jak na te hamulce) zestaw shimano xtr wersja xc. Formule r1 były - są - fajne ale nie przepadają za eksploatacją w deszczu. To była ich jedyna wada - jeśli tak to można określić - jaką stwierdziłem w ciągu 4 lat eksploatacji. Wybrałem wersję xc, nie posiadają servo wave, którego nie lubię. Hamulców uzywałem najpierw w fullu am, do turystycznej jazdy, jakieś sto kilkadziesiąt km. Wrażenai bardzo pozytywne, hamulce "obecne" praktycznie od samego początku. Wystarczy do hamowania jeden palec i właściwie bylem zmuszony tylko jednego używać, ponieważ dźwignie 1,5 kiepsko moim zdaniem pasują do grip shiftów. Jak dla mnie dopasowanie do palców czyli znalezienie pozycji i kąta na kierownicy jest jedynym minusem tych hamulców. Zajęło mi dłuższą chwilę znalezienie odpowiedniego ustawienia. Gdyby moc była zbyt mała i dla komfortowego hamowania potrzebowałbym używać dwóch palców to dźwignie byłyby niespecjalne. Hamulce mają bardzo dobrą modulację, dźwignie są twarde - tak jak lubię. Na zwykłych żywicach moc jest jak dla mnie wystarczająca. Teraz xtry trafily do chinolka, tarcze 160 i 140 wystarczają w zupełności. Ustawienie hamulców zajmuje moment, małe korekty pozycji zacisku i gotowe. W przypadku chęci posiadania lekkiego roweru i gdy jest to priorytet - xtry się nie nadają. Para waży 80 gram więcej od formuli, wg mnie jak na topowy model hamulca są ciężkie. Jeśli ktoś potrzebuje dodatkowo mocniejszych klocków, metalicznych, zmuszony jest nabyć takowe na plytkach stalowych albo tytanowych (nie pamiętam), co podniesie wagę zestawu o następne gramy. Jeśli bierze się pod uwagę jedynie walory użytkowe to są t obardzo dobre hamulce. Zestaw kosztował mnie poniżej tysiąca złotych, sprzedając formule nie musiałem praktycznie dołożyć do inwestycji.

Ja się odniosłem do wypowiedzi którą zacytowałem, oczywiście też przejaskrawiając. W zależności od strategii w tym czy innym momencie przygody z rowerem użytkowałem kondoniki ale też opony sporo pancerniejsze - i nie widzę żadnego problemu by na takowych wtoczyć się tam, gdzie jest to wykonalne dla przeciętnego kondycyjnie i technicznie rowerzysty. I nie pamiętam by przez 15 lat zastopowała mnie choć raz masa opony, za to marna noga albo kulawa technika owszem. Ro ro ważyło 380 gram a ardent ponad kilogram - w Beskidach wybrałbym zdecydowanie opony będące przeciwieństwem ro ro, bo ta druga pozwala mi na nieporównywalnie więcej.

Bardzo lubię takie stwierdzenia, są zabawne Po ich przeczytaniu mam wrażenie że 99 procent rowerzystów z tego forum mieszka w górach powyżej 2 tysięcy metrów, a pokonywane szlaki wymagają czekana. Opony są ciężkie jak ołów i żadna ludzka siła nie pomoże w pokonywaniu oporów generowanych przez nie. Idąc dalej tym tropem to nie wiem czy masywniejsze opony nie powinny być zupełnie zakazane prawem, bo przecież uniemożliwiają jazdę. Eksploatując rower w warunkach opisanych w PIERWSZYM poście założyłbym najagresywniejsze jakie są dostępne, a eksploatując rower przede wszystkim w terenie przestałbym bredzić o tych Wszystkich Złych Rzeczach, jakie wyrządzają takie opony. Do założyciela tematu: kup najszersze opony jakie wejdą i o najlepszym zabezpieczeniu przed uszkodzeniami/snejkami itd. Przed opuszczeniem kraju mieszkałem w Wałbrzychu i rower eksploatowałem przez większość czasu w terenie. Eksperymentowałem z różnymi rozwiązaniami od jazdy czołgiem i bardzo lekkim fullem, teraz znowu rower jest grubasem na "zakazanych" oponach - mój styl jazdy się nie zmienił ale tyle frajdy co z jazdy na normalnych (bezpiecznych i ciężkich) oponach mam teraz to w lajciarskiej fazie mojego życia nie miałem nigdy. Wysoka i szeroka opona pozwala na redukcję ciśnienia i poprawia wydatnie komfort jazdy. Spróbuj ardenta w wersji 2,25.

Żeby cokolwiek sensownego napisać o tych hamulcach to wypadałoby najpierw widzieć je na żywo i wiedzieć jak działają. Równomierne działanie obu tłoków należy do rzadkości.

1. Jeśli klocki są tak zużyte to znaczy że jakość spadła - to naprawdę były niesamowicie trwałe klocki. 2. Magury hs NIE WYMAGAJĄ odpowietrzania, jeśli układ jest szczelny; dawniej oznaczało to, że hamulców nie trzeba było ruszać praktycznie do ich śmierci, która nie następowała zbyt szybko ponieważ były bardzo trwałe. Raz widziałem cieknący tłoczek w dziesięcioletnim hamulcu. 3. Nierówna praca obu tłoków jest czymś normalnym, one nie muszą poruszać się identycznie.

Rower na kołach 26 cali dwie ramy: 19 (fs mtb) i 20 (sztywny mtb na szosowych obecnie oponach). Rower na kołach 29 cali: 17,5 cala (fs mtb gf hifi). Tak to wygląda w moim przypadku. Na najnerze w tym rozmiarze czułem się od razu dobrze. Nie analizowałem geometrii, rower był pożyczką, więc bierze się co jest. Opona w 26tce: ro ro 26x2,25. Opona w 29tce: bontrager xr 29.4, 29x2,2. Różnica średnicy na promieniu ok 50 mm. Mostek w obu rowerach 100 mm.

W ich mniemaniu plastik był dostatecznie mocny by robić z niego korpusy dźwigni w modelu Julie. Ja uszkodziłem klamkę dwa razy.

Powiedziałbym że starzenie się raczej wypada na niekorzyść metalu, jeśli za element starzenia się weźmiemy korozję - ta jest nieodłączną częścią eksploatacji roweru. Miałem magury julie i w wydaniu magury "plastik" nie budzi mojego zaufania. Pierwszy hamulec zniszczyłem mimo delikatnego traktowania plus przez niewielki uraz mechaniczny, którego metal by raczej nie doświadczył.

Przebujałem się już prawie 4 lata na kołach z piastami dt 240, w najcięższych pogodowych warunkach świata, w bergeńskim deszczu i nie jestem w stanie stwierdzić, że piasty te są słabo uszczelnione, otwierałem je wiele razy i w "wątpliwych" miejscach nigdy nie znalazłem żadnej niespodzianki, a łożyska kręcą się super płynnie. Dlaczego z centrowaniem takich kół ma być problem? U mnie pojawiają się często na serwisie, bo są popularne, tensiomentru nie posiadamy.

Wentylacja jest. To buty ze "środka" i takie są ich funkcje. Bardziej niż latem to właśnie zimą czuć, że przelatuje twoje stopy zimno To najtańsze buty z dotychczasowo używanych, oczywiście ważne jest że używane najkrócej i najmniej terenowo, ale jak na razie nie mam do nich zastrzeżeń.

Od początku mojej rowerwej kariery używałem butów spd z dwoma różnymi sposobami zapinania równocześnie - albo sznurówki plus rzep, albo rzepy plus klamra. Rozwiązanie w postaci samych rzepów nie przekonywało mnie. Ale tylko krowa poglądów nie zmienia. Poszukując w zeszłym roku nowych butów zainteresowała mnie oferta jednego z lokalnych hipermakretów sportowych - shimano sh-m 077 w bardzo dobrej cenie jak na lokalne warunki. Pojechałem do sklepu, okazało się, że cena jest pomyłkowa i wyższa o 75 procent. No ale cena obowiązuje taka jaka w ofercie reklamowej - i dostałem je za tyle ile widziałem Model sh-m to prosty model butów mtb shimano. Trzy rzepy, plastikowa podeszwa to jego cechy. W specyfikacji butów shimano skala sztywności wskazuje w tym przypadku 5, czyli ciut powyżej poziomu reprezentowanego przez turystyczną serię mt. Zgodnie z zasadą dotyczącą shimano pasują na mnie buty rozmiar większe niż noszone "cywilnie" czyli 45. Wydają się być uszyte na moje stopy, pasują bez uciskania; czuję ich obecność ale nie przeszkadzają w żadnym miejscu. But ma trzy rzepy które dobrze radzą sobie z utrzymaniem buta na stopie tak jak sobie tego życzę. Na co dzień do zdjęcia i założenia buta wystarczy odpięcie dwóch wyżej umiejscowionych pasków, tak więc zużycie najkrótszego dolnego jest praktycznie zerowe. Buty współpracują z pedałami shimano, potem bbb z tym samym blokiem. Wykorzystuję je na co dzień do dojazdów do pracy oraz poruszania się pieszo w mieście na krótszych lub dłuższych odcinkach. Jazda: - buty przy mojej wadze 75 kilogramów nie poddają się w miejscu instalacji bloku, nie odczuwam ucisku przy pchaniu korby w dół ani poddawania się przy ciągnięciu. But nie rusza się w okolicy pięty, co w moim przypadku jest ważne. W stosunku do sidi eagle nie czują różnicy przy pedałowaniu. Chodzenie: - buty zapoewniają wystarczający komfort chodzenia mimo raczej wyścigowych powinowactw. Nie upośledzają poruszania się. W obu przypadkach zaspokajają moje potrzeby. Test praktyczny: - buty eksploatowałem jesienią, zimą aż do chwili obecnej, czyli ok 9 miesięcy. Przebieg - jeśli tak można to określić - to ok 600 km miesięcznie od grudnia, i 300 od września do listopada czyli w sumie 4 do 4,5 tysiąca km. W tym okresie były eksploatowane także w warunkach dosyć ostrej zimy. Na pewno nie są to buty na niższe temperatury - bez ochraniaczy jest w nich zimno. Jeśli pada to przemakają szybko - ale to jest jak najbardziej oczywiste przy ich konstrukcji i przeznaczeniu. Po takim okresie nie wykazują zmęczenia materiału czy innych oznak przedwczesnego zużycia lub wad. Ostatnio zdecydowałem o zakupie drugiej takiej pary, do tego samego celu. Kierując się doświadczeniem co do rozmiaru i pozostałych cech decydujących o dopasowaniu zamówiłem ten sam rozmiar. I tu jedyna - można powiedzieć negatywna - niespodzianka: nowa para jest zdecydowanie ciaśniejsza niż pierwsza ! Oglądam obie pary, z obdukcji wynika że pierwsze zrobiły się w środku niejako ciut bardziej miękkie i luz wzrósł. Oznacza to że buty te - w przeciwieństwie do innych posiadanych przeze mnie troszeczkę się rozbijają. Trzeba o tym pamiętać, choć w praktyce nie wpływa to zbytnio na odczucia z użytkowania - buty zrobiły się jeszcze wygodniejsze. Podsumowanie: - to moje kolejne buty spd (trzy pary adidasów, trzy shimano, northwave, sidi, specialized) i uważam że zakup ten był bardzo udany. Są wygodne, sprawdzają się w codziennym użytkowaniu, sprawiają wrażenie trwałych. Cena jest całkiem dobra, a obawy o zapięcie tylko na rzepy okazały się - jak dotąd - bezpodstawne. Nie brakuje mi klamry ani innego stabilniejszego sposobu zapinania, przy mojej wadze "5" na skali sztywności jest wystarczające (porównuję do sidi eagle czy speców comp które są butami wyścigowymi mtb). I może mało istotny ale jednak plus - szybkość zapinania butów na rzepy jest zdecydowanie najlepsza, a ja często wychodzę w ostatniej chwili do pracy

Jazda z narzeczoną jest przyczyną zużycia kasety, ona negatywnie wpływa na stan napędu A na poważnie: czy kaseta może być zużyta odpowiedż brzmi - może. Jeśli faktycznie łańcuch przeskakuje na niej to szanse są duże. Czy skakanie jest na wszystkich czy na najmniejszych koronkach? Jeśli na najmniejszych i problem maleje wraz z wrzucaniem bardziej miękkich przełożeń to wskazuje to na zużycie kasety, jeśli skakanie jest tak samo obecne na wszystkich to można doszukiwać się problemu w mechaniźmie zapadkowym piasty.

Pomogłeś im paść?

No, bo jeszcze zależy jak się to ma do wysokości kokpitu która może być bardzo różna, ze względu na wysokość opony, amortyzatora, główki ramy, podkładki, mostek, typ kierownicy... Rozrzut między rowerami może być przecież bardzo duży....