elkaziorro

My name is Mud - jak śpiewa Primus.

W lesie, a w zasadzie w tym, co po nim pozostało. Ale nie, to nie wycinka, a wina trąby powietrznej z ostatniej jesieni.

Skoro mamy zimę wiosną, to czemu nie żniwa.

Polowałem na czaplę, odwracam się, a tu taki jegomość pilnuje mi roweru.

Rower.

Szutrowanie

I tak oto wjeżdżam w wiosnę.

Każdy sobie teraz nuci pod nosem - Wiosna, a cieplejszy nie wieje wiatr.

Matterhorn - dolnośląski.

Niedziela na wsi.

Różne wersje medytacji widziałem, ale z użyciem znaków drogowych to jeszcze nie. Już Wam chyba kiedyś pisałem, że lubię kręcić po nocy.

Okolice mam fotogeniczne, gorzej z rowerem.

Niby niebo płonie, a w tyłek zimno.

Gościnnie w Szczecinie, i jak widać, Szczecin gościnny nie tylko dla mnie. Z poziomu roweru miejskiego.

Te dziki tak trochę za blisko podchodzą...

Zima, albo przedwiośnie. Chociaż może jesień.

Gravelowanie niegravelem.

W nocy światła na drodze obowiązkowe. Nawet na Mlecznej.

Pierwsze pokowidowe kręcenie.

Za horyzontem jest morze. Za jakieś 500 km.

Podobno w fotografii mniej znaczy więcej.

Taka niby jesień.

Dawajcie ten śnieg, bo brzydko.

Ale masz prawo nie wierzyć. Ja też nie wierzę w to, co się w kraju dzieje, a jednak to jest fakt. Zdjęcie było zrobione o godzinie 18:50, czyli nieco ponad 2 godziny po zachodzie słońca. Aparat ustawiony w kierunku zachodu, czas naświetlania 25s, iso 800, więc dzięki tym parametrom można było rozświetlić widok, gdzie patrząc bez aparatu było już praktycznie ciemno. Dzięki tym ustawieniom aparatu widoczne były w miarę wyraźnie gwiazdy, a chmury były naprawdę cienkie - zanim zaszło słońce wydawały się lekką mgiełką na niebie, przez którą praktycznie wszystko było widać.

No i gdzie ta zima?