BbartekK

mimo to, na podstawie tego, co mówi kolega, poleciłbym mu Scotta - to też legenda, w wydaniu Scale'a, to najwyższy model alu ramy tego producenta, o fajnej geo i dobrze wykonana, także lekka. Scott ma dobre podejście do gwarancji, a to ważna rzecz.

z przodu na pewno 6902, z tyłu nie wiem, nie mam D712

z tymi materiałami ram, to nie do końca tak, większy wpływ, od samego składu w tym przypadku ma obróbka cieplna. A wracając do tematu. Powiedzmy sobie szczerze, że Rockhopper, to tylko namiastka Speca, nie jest to pełnowymiarowy produkt tej marki, tylko taka dolna wielkomasowo tłuczona sztuka. A kosztuje tyle, żeby mogli utrzymać produkcję S-Worksów i innych z góry. No i za jakąś tą legendę, o której marzy twórca tematu też się płaci, skoro już sobie ją wyrobili. Nie będzie to rewelacja - pewnie ze 2 kilo ramy, o przeciętnej geometrii i jak to u wszystkich Speców, słaby lakier.

z przodu 2, z tyłu 4. Da się wymienić samemu, robi się to za pomocą osi piasty i młotka, wybijając jej powierzchniami, na których opierają się łożyska na osi. Więcej zabawy jest z wymianą w bębenku, trzeba sobie pomóc jakimś dodatkowym narzędziem, bo tak oś nie opiera się w żaden sposób. Zdaje się, że może być potrzebne coś do wyciągnięcia pierścieni Segera, bo tak są umocowane łożyska w korpusie tylnej piasty

no to jeśli brać speca, jak kolega, do ambitniejszej jazdy, to minimum podstawowy Carve by się nadał, żeby nie stracić szacunku do marki

w tych pieniądzach chyba niewarto iść w tak ceniącego się producenta jak Spec - zapłacisz dużo za naklejkę. Ma to sens w przypadku bardziej topowych modeli. W tej kasie lepiej byłoby wziąć coś od producentów przyzwoitych, ale niezbyt drogich, jak na przykład niemiecki Canyon, Radon, Cube, Haibike, czy nawet nasz polski Kross. Dostaniesz bardziej wyrównany rower.

ja jeździłem XKing z przodu, Ralph z tyłu i było ok

Jeżdżę na sramowskich gripshiftach - tu nie ma takiego problemu ale i zwykłe obrobią bez problemu. A ogólnie staram się z młynka nie korzystać, znakomitą większość czasu jeżdżę na blacie. Teraz, po zmianie na 39 jeszcze się to pogłębi

jeździłem nawet na 42/26 i było całkiem ok (młynek truvativ, nie pamiętam już dokładnie jaki i blat BBB Roundabot, tak się chyba nazywał) w korbie XT M770. Później założyłem jakiś stalowy młynek 28z od Shimano, nie zauważyłem, żeby było jakoś lepiej czy gorzej - ciągle w porządku. Później kupiłem korbę XTR M985, znów z zębatkami 42/28, tu może zmiana była ciut pewniejsza, przy zmianach na obciążeniu. w najbliższym czasie będę testował Race Face Turbine z zestawem 39/26 od XX'a. Reszta napędu, to przerzutka przód SLX M661, tył X.0 9s, łańcuch PC991, kasety PG990 i XT.

jak popotrzasasz tymi kolami, potelepiesz, pokrecisz, to to powinno się zakleić, i dobrze mleczko wymieszaj, butelką do góry dnem

na przykład przy nagłym zsiadaniu takie coś się zdarza, a przy Twoim przekroku, to juz moze być niebezpiecznie...

teraz wyobraź sobie, że bierzesz Focusa, który ma 2cm dłuższą rurę podsiodłową, która do tego jest bardziej pionowa, niż w innych konstrukcjach, przez co rura górna jest jeszcze wyżej. Przekrok z 2cm większy musi być. A sama górna rura ma 622mm, więc o 2 mniej niż Twój Haibike, czy mój obecny nabytek

Sens jest zawsze może nie w kategoriach wygrywania górskich wyścigów, ale na pewno będziesz zadowolony. A 14%, to nie jest tak mało

obawiam się, że przy tym wzroście nie byłbyś w stanie stanąć nad środkiem górnej rury, a nawet jeśli, to z bardzo małym zapasem bezpieczeństwa... ja przy wzroście 197 mam krótszą podsiodłówkę o 1cm, a w poprzenim rowerze aż o 4,5cm, i też wystarczała przy sztycy 400

Focus jest w rozmiarach S (420), M(480), L(540). W 29erach jest tak, że nie można wziąć większego rozmiaru, żeby mieć dłuższą górnę rurę, bo przekrok będzie niebezpieczny. Ja brałbm L, bo jestem wysoki (197), a chętnie wziąłbym z 2cm krótszą podisodłówkę. A przy tym z 2cm dłuższy powinien być dla mnie. Czyli przy sportowym zastosowaniu dla osoby o jako tako proporcjonalnej budowie - raczej pod takie osoby buduje się tego typu rowery. A o kątach i ogonie już mówiłem

każde zbędne

gdyby nie to całe szpejostwo wiszące na nim z każdej strony, wyglądałby świetnie

to niestety waga carbonu. A co do geometrii i tabelek, to ja wolę nie ryzykować z takimi, hm, dziwolągami? Bo ciężko znaleźć gdziekolwiek coś porównywalnego. Szczególnie, że nie jest to tania zabawka...

mógłby być dłuższy niż wyższy, bo niewiele mu brakuje do odwrotnych proporcji (myślę tu o rozmiarze mnie interesującym - największym ) mógłby mieć krótszy ogon mógłby nie mieć pionowej podsiodłówki, szczególnie w zestawieniu ze stromą, główką no i mógłby mieć jakąś ogarniętą rozmiarówkę, a nie 3 rozmiary na krzyż... Co do wagi ramy, to coś koło 1500g to było - info od posiadacza rozmiaru S... Ale trzeba przyznać, że ładne to to jest i osprzęt też fajnie dobrany. A te cienkie widełki to coś co lubię, szczególnie w połączeniu z masywnym przodem, mistrzem w tym względzie jest Cannondale Flash, szczególnie w biało czarnych malowaniach, jak w 2012

ładnie ten focus wygląda, szkoda że ma taką dziwną geometrię i że ta rama waży aż tyle...

ja powiem, że nawet chętnie jeździłbym na piastach na kulkach - przemawia do mnie takie rozwiązanie. Z tym, że muszę wybrać coś spomiędzy bębenka star ratchet - standardowych kulek - w mojej ocenie to pierwsze jest cenniejsze. A dlaczego kulki - łatwość serwisu, większa sztywność takiego typu łożyskowania (na boki)

to ja czekam na relacje z działania Alfine w terenie

może źle trochę sformuowałem to ograniczenie przyjemności - jeśli nie ma porównania, owszem, będzie ok, ale za te 750zł można złożyć fajne koła, które będą lżejsze, nie sądzę, by mniej sztywne, a przy okazji do których w razie jakiejś awarii można bez problemu dostać wszystkie elementy.

to ja, bez wyprowadzania jakichkolwiek dowodów, powiem tak: weź plecak, w którym masz jedną butelkę wody, a potem włóż drugą - Twoja masa z plecakiem nie wzrośnie dużo, ale jednak będzie Ci przeszkadzał w większym stopniu, prawda? To samo można odnieść do roweru, który jest dodatkową masą. Następna sprawa - efekt żyroskopowy. Właściwie rotacja kół jest jedynym elementem, który utrzymuje rower w pionie. To dlatego przy małych prędkościach trudniej się utrzymać. Ten sam efekt powoduje, że przy większych prędkościach trzeba użyć większej siły, by skręcić/pochylić rower. Kolejna rzecz - podjazd. Wyobraź sobie mega ściankę, na której drzesz na stojąco. To taki trochę przejaskrawiony przykład, ale łatwiej ogarnąć o co chodzi. Tam prędkość jest bardzo zmienna - rośnie w chwili naciskania na pedały, później w "martwym punkcie" spada, by znów rosnąć. A każdą zmianę prędkości trzeba wyrównać przy kolejnym depnięciu - czyli przyspieszać. Wtedy czuje się różnicę w masie. Ciężkie koła mają sens, kiedy śmigamy na szosie po równinach - raz się rozpędzimy, i rower jedzie. Widać to nawet na wyścigach szosowych - w górach używa się najlżejszych kółek na niskich obręczach, a na długich etapach bez wielkich przewyższeń już choćby aspekty aerodynamiczne są istotniejsze. Model roweru górskiego bardziej zbliżony jest do pierwszej z tych opcji, jeśli jest używany zgodnie z przeznaczeniem. Sztywność jest bardzo ważna, ale nie jest problemem zbudowanie sztywnych kół na poziomie powiedzmy 1600-1700g, w podobnych pieniądzach jak te Crossridy. przy odpowiednim budżecie, sztywne mogą być takie na poziomie 1200g-1300g, z części dostępnych na rynku. Stosując "nierowerowe" materiały, na pewno poniżej kilograma, ale to się nie nadaje do produkcji, ze względu na koszty

pół kilo na kołach jest bardzo odczuwalne, też w rękach w czasie jazdy.