berebedum

Chciała bym jakąś w końcu zdać ... ale nie mam materiału. Silny wiatr wykręca drzewa, deszcz powiększa kałuże i do tego dochodzi naturalny komornik prądu - burza. Mam nadzieje, że się dziś na wieczór gdzieś rowerem wybiorę. Niby zapowiadali rozpogodzenie na ten dzień, ale jest już południe i pogoda jest niezmienna. Gdyby chociaż ten wiatr ustąpił to bym śmigała Tymczasem żegnam i mam nadzieje, że wam pogoda bardziej dopisuje. xoxo

Miałam niezły plan na wycieczkę ... wyjechałam z domu i 10 minut później trzeba było się wracać bo burza się rozpętała. Gdyby chociaż sam deszcz był, to bym to zbolała i pedałowała dalej, no ale cóż. Zostałam uziemiona w domu ... ... ale za to pojeździłam sobie w piwnicy głupota w końcu nie boli. P.S Jutro jadę zarejestrować rower, mam nadzieję że uda mi się dogadać z policją. Nie, nie, nie ... nie chodzi o to że jestem jakieś JP czy cóś, lecz ja więcej gadam niż norma przewiduje

Dziś pojechałam rowerem do znajomej - 15 km. Jedyne co mogę powiedzieć o tej wyprawie to, to że po asfalcie jeździło mi się gorzej niż po lesie. Kwestia dziur? W lesie gorsze, a więc nie mam pojęcia. Opony? Hm ... tym bardziej nie mam pojęcia Nie wiem tylko czy czas 50 minut na ta trasę jest zadowalający, czy raczej nie warto się chwalić. Mam nadzieję, że za miesiąc czas poprawię Jutro ponownie wybieram się na wycieczkę. Tym razem odwiedzę pobliska wioskę w Niemczech. Jestem zaopatrzona w mapę także myślę, że się ponownie nie zgubię. P.S Chyba zacznę robić fotorelację - ciekawa sprawa xoxo

Przechwyciwszy konto po mamuśce pora na jakiś wpis. Na forum udzielać się raczej nie będę ze względu na to, że nie mam pojęcia o technicznej stronie roweru. A więc zdam relację z mojej pierwszej rowerowej wycieczki (nastąpiła ona 2 tygodnie temu). Rower dostałam, poustawiałam wedle moich życzeń i wyruszyłam w trasę. Muszę przyznać, że komfort jazdy był naprawdę niezły, więc nie myślałam o tym, aby wrócić na czas do domu. Wypuściłam się w las. Pod górkę i z górki ... frajda nie do opisania jak dla takiej osoby jak ja. Wszystko pięknie ładnie do momentu, aż stwierdziłam, że zabłądziłam. W myślach panika, lecz na twarzy stoicki spokój. Nawet nie idzie sobie wyobrazić mojej radości na widok śladu opon. "Ktoś tu jechał autem! Niedaleko jest droga!" - łudziłam się tak przez kila górek, zakrętów i dziur. Jak by nie było tego mało zaczął padać deszcz. Już w myślach układałam plan jak przetrwać tu noc. Zaczęłam się nawet rozglądać za punktami obserwacyjnymi (tak się nazywają te drewniane budki?). Gdy zaczęło się robić ciemno zauważyłam tabliczki szlaków rowerowych i kierowałam się zgodnie z nimi. Co chwilę stawałam i nasłuchiwałam się szumu jadących aut. No i w końcu udało mi się szczęśliwie z lasu wyjechać. Z tej wycieczki nauczyłam się kilku rzeczy: 1. Nie bierz psa. On tylko spowalnia i ledwo zipie po tej wycieczce. 2. Bierz kask i swoją "czarną zbroję" - błoto tylko czeka abyś w nie wjechał i się upaćkał przy czym zaliczył glebę. 3. Bierz ze sobą aparat - mimo, że mieszkasz tu prawie całe swoje dotychczasowe życie takie zdjęcia to rzadkość w albumie. Jedna część lasu zapierała wdech w piersiach - jeszcze raz będę musiała tam jechać. 4. Bierz plecach, a w nim: wodę, bluzę i zapasowe skarpety i buty. No i w sumie to koniec jak na opisanie dnia pierwszej wyprawy ... choć zapomniałam o najmilszym co mnie spotkało w lesie - mianowicie: pewien pan ostrzegł mnie przed kałużami jakie mnie spotkają po drodze i przy okazji wytarmosił mi psa - wydarzył się to na 3 km trasy. Gdy już szczęśliwie wyjechałam z lasu i wracałam asfaltem do domu jechał autem i pomachał mi. Było to bardzo miłe z jego strony. I przez moment nawet zapomniałam jaka jestem przemoknięta i zmęczona. Oby więcej takich ludzi! xoxo